بازگشت

دورنماي فرهنگي و اجتماعي


- يوتوپياي جامعه جهاني از قواعد مشترکي تبعيت مي کند؛

- در آن جوامع، فرهنگ ها، حکومت ها و اقتصادها تاحدودي به هم نزديک تر مي شوند؛

- رويدادهاي محلّي، تحت تأثير حوادث جهاني شکل مي گيرد؛

- رويدادهاي اجتماعي و روابط اجتماعي دور از هم، با بافت هاي محلّي پيوند مي خورد؛

- جهان به شبکه اي از روابط اجتماعي تبديل شده است؛

- انسان ها داراي خصوصيات و بينش هاي مشترک مي شوند(!)؛

- مردم، فرهنگ ها، جوامع و تمدن ها، در تماس منظم و غير قابل اجتناب قرار مي گيرند؛

- جهان امروز، به سوي تشکيل يک دهکده واحد جهاني پيش مي رود؛

- برنامه هاي درسي مدارس، بين المللي مي شود (آموزش و پرورش جهاني)؛

- روندهاي جهاني، مستقيم يا غير مستقيم، وضعيت آينده بهداشت را مشخص مي کنند؛

- تجديد حيات فعلي مذهبي، از فرآيندهاي جهاني، تفکيک ناپذير است؛

- فرهنگ واحدي، تمام افراد روي زمين را در بر خواهد گرفت و جانشين تنوع نظام هاي فرهنگي خواهد شد؛

- سبک زندگي در سراسر جهان استاندارد مي شود؛

- لباس پوشيدن، عادت هاي غذايي، شکل معماري و موسيقي، سبک زندگي شهري (مبتني بر توليد صنعتي) و... تحت سلطه فرهنگ مصرفي سرمايه داري «غربي» قرار خواهد گرفت؛

- جهاني بودن، به معناي بدون حد و مرز بودن فرهنگ است؛

- انقلاب اطلاعاتي، پيش قراول عصر تازه اي است؛

- تمدن جديد جهان را فرا پوشانيده و همه بشريت را در خود سهيم ساخته است؛

- جهان گستري، زبان انگليسي را به عنوان رسانه خود به کار مي برد.