ياران امام، گنجينه هايند. گنجينه، ثروتي است که مردم از محلّ اختفاي آن بي خبرند. ممکن است گنجي در خانه انسان، زير گام هاي او، در زمين مجاور منزل يا در شهر وي باشد، ولي او از آن گنج بي خبر باشد. انصار امام نيز گنج هاي پنهانند؛ ممکن است يکي از آنان در خانهِ فردي از ما يا در همسايگي يا در شهر ما باشد، ولي وي را نشناسيم وحقيرش بشمريم، نيز در چشم مردمي که ديدهِ بصيرتشان از نفوذ در اعماق وکشف گنج ها ناتوان است، کوچک آيند.

بي گمان اين بصيرت، يقين، توجّه به خدا، بي باکي وذوب شدن در ذات خداي تعالي - که انصار امام بدان ها توصيف شده اند - به يکباره شکل نمي گيرد، بلکه در جان اين جوانان وجود داشته و تنها از ديدگان مردم پنهان مانده است؛ چنان که گنجينه ها از چشم ها پنهان مي مانند.