احاديث ياد شده به صراحت دلالت دارند بر اين که ارواح مؤ‌منان به وادي السلام نجف منتقل مي‌شوند، در عالم برزخ در آن سرزمين پاک با يکديگر انس مي‌گيرند و به گفت و گو مي‌پردازند و از نعمت‌هاي بي‌کران الهي متنعم مي‌باشند، ولي در احاديث ديگري از وجود «ملک نقّال» و نقل و انتقال اجساد برخي از مؤ‌منان به وادي السلام نجف و ديگر مشاهد مشرفه سخن رفته است. [1] .

اين احاديث را محمدنبي تويسرکاني (م. 1320 ه) در کتاب لئالي الا‌خبار گرد آورده [2] و سيد محمدباقر قزويني، از شاگردان شريف العلما (م. 1245 ه.) در اين رابطه کتاب مستقلي تأ‌ليف کرده، آن را رسالهِ اثبات ملک نقّال نام نهاده است. [3] .

در اين رابطه مکاشفهِ بسيار جالبي براي مرحوم ملامهدي نراقي در وادي السلام رخ داده، که سه تن از ملائکهِ نقال را مشاهده کرده که پيکر مؤ‌مني را به وادي السلام نجف اشرف حمل مي‌کنند.

مشروح اين داستان را شيخ محمود عراقي با سند بسيار معتبر و قابل استناد از مرحوم نراقي نقل کرده است. [4] .

داستان جالب ديگري در همين رابطه براي مرحوم شيخ فضل اللّه نيشابوري (م.1357‌ه.) رخ داده، که مشروح آن را به صورت مستند در کتاب «اجساد جاويدان» آورده‌ايم. [5] .