سيماي کوفه در احاديث ملاحم
در پيشگوييهاي پيشوايان معصوم (ع) احاديث فراوان در رابطه با کوفه به ويژه در هنگامهِ خروج سفياني آمده است که به صورت فشرده به برخي از آنها اشاره ميکنيم:
1 - سَنَهَ الفتحِ ينبثقُ الفراتُ حتي يدخُلَ ازقّهَ الکوفهِ؛ [1] .
در سال فتح آب فرات سرريز ميکند و در کوچههاي کوفه روان ميشود.
2 - اِذا فُتِقَ بثقٌ فِي الفراتِ، فَبَلَغَ ازقهَ الکوفهِ فليتهيّأ شيعتُنا؛ [2] .
هنگامي که شکافي در فرات پديد آيد و آب فرات به کوچههاي کوفه برسد، شيعيان آمادهِ - ظهور باشند.
3 - لا تَذهبُ الايامُ وَ الليالي حَتي يُحفرها هُنا نَهر يَجري فيهِ الماءُ وَ السُفُنُ؛ [3] .
شبها و روزها سپري نميشود، تا در اينجا رودخانهاي حفر ميشود که در آن آب و کشتي به جريان ميافتد.
4 - الکوُفهُ آمنهٌ منَ الخرابِ حتي تخرَبَ مصرُ، و لا تکُونُ الملحمَهُ حتي تَخرَبَ الکوُفَهُ؛ [4] .
کوفه در امان است از ويراني تا هنگامي که مصر ويران گردد، پيشگوييها تحقق نمييابد تا هنگامي که کوفه ويران شود.
5 - لايَذهبُ ملکُ هؤلاء حتي يستعرِضوُا الناسَ بالکوفهِ يومَ الجمعهِ، لکأني انظرُ الي روِسٍ تندُرُ فيما بينَ المسجِدِ وَ اصحابِ الصابونِ؛ [5] .
حکومت اينها پايان نمييابد تا هنگامي که مردم را روز جمعه در کوفه به صف کرده به قتل برسانند. گويي با چشم خود ميبينم سرهايي را که در ميان مسجد و بازار صابون فروشها بر زمين ميريزند.
6 - ان لولدِ فلانٍ عندَ مسجدکُم لوقعهً في يومٍ عروبهٍ، يقتلُ فيها اربعهُ آلافٍ من بابِ الفيلِ الي اصحابِ الصابونِ؛ [6] .
براي فرزندان فلاني در نزد مسجد شما (مسجد اعظم کوفه) حادثهاي در يک روز عيد هست که در ميان باب فيل تا بازار صابونيها چهار هزار نفر کشته ميشود.
7 - اذا هُدمَ حائطُ مسجد الکوفهِ مؤخرهُ مما يلي دار عبدِاللهِ بن مسعودٍ، فعند ذلکَ زوالُ ملکِ بني فلانٍ، اما ان هادِمَهُ لا يبنيهِ؛ [7] .
هنگامي که ديوار مسجد کوفه از ناحيهِ پشت، از طرف خانهِ عبدالله بن مسعود تخريب شود، در آن هنگام حکومت آل فلان نابود ميشود و تخريب کنندهِ ديوار آن را بنا نميکند.
8 - اني يکوُنُ ذلکَ - يا جابرُ - و لما يکثرُ القتلُ بينَ الحيرهِ و الکوفهِ؛ [8] .
اي جابر، چگونه ممکن است - امر ظهور - واقع شود، در حالي که کشت و کشتار فراوان در ميان حيره و کوفه رخ نداده است.
9 - اذا وَقَعَ النارُ في حجازِکُم، وَ جريَ الماءُ بنجفکُم، فتوقعُوا ظُهُورَ قائِمِکُم؛ [9] .
هنگامي که در حجازتان آتش پديد آمد و آب در نجفتان روان گرديد، ظهور قائم (عج) خود را اميدوار باشيد.
10 - اذاَ ملا هذا نجفکُمُ السيلُ و المطرُ، و ظهرتِ النارُ فيِ الحجارهِ و المدرِ، و ملکت بغدادَ التّتَرُ، فَتَوَقعُوا ظُهورَالقائِمِ المنتَظَر؛ [10] .
هنگامي که اين نجف شما را سيل و باران فرا گيرد و در سنگها و سنگريزهها آتش پديدار گردد، ظهور قائم خود را اميدوار باشيد.
پاورقي
[1] الارشاد، ج 2، ص 377؛ غيبت طوسي، ص 451؛ اعلام الوري، ج 2، ص 284؛ منتخب الانوار المضيئه، ص35؛ الخرائج و الجرائح، ج 3، ص 1164؛ کشف الغمه، ج 2، ص 461؛ الصراط المستقيم، ج 2، ص 250؛ اثباتالهداه، ج 3، ص 742.
[2] الصراط المستقيم، ج 2، ص 258.
[3] الخرائج و الجرائح، ج 2، ص 752؛ بحارالانوار، ج 41، ص 283.
[4] مستدرک الصّحيحين، ج 4، ص 462.
[5] غيبت طوسي، ص 448؛ الارشاد، ج 2، ص 376؛ بحارالانوار، ج 52، ص 211.
[6] الارشاد، ج 2، ص 377؛ الصراط المستقيم، ج 2، ص 250.
[7] غيبت طوسي، ص 446؛ غيبت نعماني، ص 277؛ الارشاد، ج 2، ص 375؛ الخرائج و الجرائح، ج 3، ص 1163؛ الصراط المستقيم، ج 2، ص 249؛ اثبات الهداه، ج 7، ص 108؛ بحارالانوار، ج 52، ص 210.
[8] الارشاد، ج 2، ص 374؛ غيبت طوسي، ص 445؛ بحار الانوار، ج 52، ص 209.
[9] الصراط المستقيم، ج 2، ص 258.
[10] همان، ص 259.