در شب 23 ماه رمضان، که مصادف با شب آدينه است، پيک وحي، حضرت جبرئيل امين، بين زمين و آسمان، فرمان ظهور آن واپسين امام نور را با نام و نام پدرش (امام حسن عسکري) به جهانيان اعلام مي‌دارد.

اين آواي روح بخش در سرتاسر گيتي از شرق و غرب عالم به گوش همهِ انسان‌ها مي‌رسد.

هيچ خفته‌اي نمي‌ماند جز اين که بيدار مي‌شود، هيچ نشسته‌اي نمي‌ماند، جز اين که بر مي‌خيزد و هيچ ايستاده‌اي نمي‌ماند جز اين که به حرکت درمي‌آيد. [1] .

جالب است که اين بانگ آسماني را هر کسي به زبان مادري خود مي‌شنود. [2] نخستين نغمه‌اي که گوش جان را نوازش مي‌دهد، اين نغمه است که توسط يوسف زهرا در سرتاسر جهان شنيده مي‌شود:

«بَقِيه اللهِ خَيرٌ لَکُم ان کُنتُم مُؤمِنينَ» [3] .

بقيه الله براي شما بهتر است، اگر مؤ‌من باشيد.

آنگاه آن آخرين بازمانده از حجّت‌هاي پروردگار، در حالي که بر خانهِ خدا تکيه نموده، خطاب به همهِ انسانها مي‌فرمايد:

انَا بَقيه اللهِ في ارضِهِ وَ خَليفَتُهُ وَ حُجَّتُهُ عَلَيکُم [4] .

اينک بقيه الله، خليفه الله و حجت خدا بر شما منم.

آنگاه313 تن اصحاب خاص حضرت بقيه الله (عج) که فرماندهان لشکري و کشوري آن حضرت مي‌باشند، در خدمت آن حضرت گرد مي‌آيند. در دست هر يک از آنها شمشيري است که نام، نام پدر، سيرت، حسب و نسب صاحب‌اش بر آن نبشته شده است. [5] .

نخست جبرئيل امين دست آن حضرت را به عنوان «بيعت» مي‌فشارد، آنگاه اصحاب خاص، که 313 تن به تعداد اصحاب بدر هستند، با آن حضرت بيعت مي‌کنند. [6] .

يک بار ديگر بانگ جبرئيل در فضا طنين انداز مي‌شود که: «البيعه لله» [7] .

سه روز در مکّه اقامت مي‌کند، از مردم بيعت مي‌گيرد، روز چهارم به استار کعبه آويخته، از خداوند منّان طلب ياري نموده، به سوي مدينهِ منوره حرکت مي‌کند. [8] .

با ده هزار لشکر مجهّز و منظّم وارد مدينه شده، اصلاحات خود را آغاز نموده، مردم ستم ديده و رنج کشيدهِ جهان که در زير فشار جنگ، ستم، تحقير و تبعيض به ستوه آمده‌اند، با دميدن فجر اميد و ديدن روزنهِ رهايي، سيل آسا به سوي آن مصلح غيبي مي‌شتابند و دست بيعت به دست با کفايت يداللهي‌اش مي‌دهند.

اگر چه آن مصلح آسماني از سلاح‌هاي کشتار جمعي استفاده نمي‌کند، ولي با رعبي که خداوند از او بر دل جهانيان مي‌اندازد، بر همهِ قدرتهاي اهريمني جهان فايق آمده، فتنه‌ها و شورش‌ها را از ريشه و بن برانداخته، پرچم هميشه پيروز را بر افراشته، به سوي مرکز حکومت حقه، قبّه‌الاسلام کوفه حرکت مي‌کند.

ابزار و اداوت جنگي آن امام نور در هنگامهِ ظهور سه سپاه نيرومند است:

1 - فرشته‌هايي که روز بدر به ياري پيامبر شتافتند. [9] .

2 - انصار با ايمان و ياران با اخلاصي که با عزمي آهنين و اراده‌اي فولادين از آن حضرت حمايت مي‌کنند. [10] .

3 - رعبي که خداوند از آن حضرت بر دل دشمنان مي‌اندازد، اين رعب مسافت يک ماه را از جلو، راست و چپ فرا مي‌گيرد. [11] .