نکات پراکنده
68. با اسناد گوناگون روايت شده که هر شب شصت هزار فرشته بر مسجد کوفه فرود آمده، در نزد ستون هفتم نماز مي‌گزارند. ديگر تا روز رستاخيز به آنها نوبت نمي‌رسد که بر گردند و در آن جا نماز بگذارند. [1] .
ستون هفتم مقام اميرالمؤ‌منين (عليه‌السلام) است. [2] .
69. ابوحمزه‌ي ثمالي گويد: اصبغ بن نباته دست مرا گرفت و ستون هفتم را به من نشان داد و گفت: اينجا مقام اميرالمؤ‌منين (عليه‌السلام) است. [3] .
70. در شب معراج جبرئيل به پيامبر اکرم (صلّي‌اللّهُ عليه‌وآله‌وسلّم) عرضه داشت: اينجا مسجد کوفه است، من بيست بار ويراني و بيست بار آباداني آن را ديده‌ام که ميان دو ويراني و دو آباداني پانصد سال فاصله بود. [4] .
71. يکي از درهاي مسجد کوفه «باب السّده» نام داشت که گذرگاه اميرمؤ‌منان (عليه‌السلام) بود. [5] .
72. يکي ديگر از درهاي مسجد کوفه «باب الفيل» است که در اصل «باب الثعبان» نام داشت و آن معجره‌ي باهره‌ي اميرمؤ‌منان (عليه‌السلام) در آن جا رخ داد. [6] نظر به اين که باب ثعبان ياد آور معجزه‌ي اميرمؤ‌منان (عليه‌السلام) بود، بني اميه نام آن را به باب الفيل تغيير دادند. [7] .
73. اميرمؤ‌منان (عليه‌السلام) فرمود:
به مسجد کوفه از در بزرگ (باب الفيل) وارد شويد که آن باغي از باغ‌هاي بهشت است. [8] .
74. سنگي در مسجد کوفه پديدار شد که به قلم تکوين بر آن نام مقدس «محمّد» (صلّي‌اللّهُ عليه‌وآله‌وسلّم) نقش بسته بود. [9] .
75. امام رضا (عليه‌السلام) فرمود:
مسجد کوفه خانه‌ي حضرت نوح بود اگر کسي يک صدبار وارد شود، يک صد بار خداوند براي او آمرزش مي‌نويسد زيرا دعاي طلب آمرزش حضرت نوح در آنجاست. [10] .
منظور از اين دعا دعاي «رَبّ اغفِرلي وَ لِوالِدَي و لِمَن دَخَلَ بَيتيَ مُؤ‌مِناً» مي‌باشد. [11] .
پاورقي
[1] تهذيب، ج 3، ص 251؛ ج 6. ص 33؛ کافي، ج 3، ص 493؛ مزار شيخ مفيد، ص 23؛ جامع الاخبار، ص 82؛ المزار الکبير، ص 131؛ وسائل الشيعه، ج 5، ص 264؛ رجال نجاشي، ص 35؛ رجال کشي، ص 516، رجال علامه حلي، ص 39، بحار الانوار، ج 83، ص 377؛ مستدرک وسائل، ج 3، ص 409.
[2] کافي، ج 3، ص 493؛ بحار الانوار، ج 100، ص 401.
[3] تهذيب، ج 6، ص 33؛ بحار، ج 83، ص 377.
[4] کافي، ج 3، ص 493.
[5] من لايحضره الفقيه، ج 1، ص 150.
[6] تاريخ الکوفه، ص 53.
[7] الخرائج و الجرائح، ج 1، ص 189؛ الثّاقب في المناقب، ص 248؛ مدينه المعاجز، ج 1، ص 141.
[8] تاريخ الکوفه، ص 54.
[9] مزار شهيد، ص 249.
[10] کمال الدين، ج 2، ص 408. بحارالا‌نوار، ج 51، ص 113.
[11] فرحه الغريّ، ص 104؛ وسائل الشيعه، ج 14، ص 382.