مهم ترين پايگاه شيعيان شيفته و عاشقان دل سوخته ي حضرت بقيّة اللَّه، أرواحنا فداه، مسجد مقدّس جمکران، در شش کيلومتري شهر مذهبي قم است. مطابق آمار، همه ساله، بيش از دوازده ميليون عاشق دل باخته، از سرتاسر ميهن اسلامي و جهان، در اين پايگاه معنوي، گرد مي آيند، نماز تحيّت مسجد و نماز حضرت صاحب الزّمان، عجّل اللَّه تعالي فرجه الشريف، را در اين مکان مقدّس به جاي مي آورند، با امام غايب از ابصار و حاضر در امصار و ناظر بر کردار، رازِ دل مي گويند، استغاثه مي کنند، نداي «يابن الحسن!» سر مي دهند، از مشکلات مادّي و معنوي خود سخن مي گويند، با دلي خون بار، از طولاني شدن دوران غيبت، شکوه ها مي کنند.

آنان که از شناخت عميق تري برخوردارند، به هنگام تشرف به اين پايگاه ملکوتي، همه ي حوائج شخصي خود را فراموش مي کنند و همه ي مشکلات دست و پاگير زندگي را به فراموشي مي سپارند و تنها «ظهور سراسر سرور منجي بشر، امام ثاني عشر، حضرت وليّ عصر، روحي و أرواح العالمين فداه، را مسئلت مي کنند؛ زيرا، اگر اين حاجت برآورده شود، ديگر مشکلي نخواهد ماند، و اگر اين حاجت روا نشود، حلّ ديگر مشکلات، مشکل اساسي را حل نخواهد کرد.

مسجد مقدّس جمکران، روز هفدهم رمضان 373 هجري به فرمان حضرت بقيّة اللَّه، أرواحنا فداه، در کنار روستاي جمکران تأسيس شد. تاريخچه ي آن - به طوري که در اين نوشتار به تفصيل آمده - به دست شيخ صدوق (متوفّاي 381 هجري) در کتاب مونس الحزين بيان گرديده و کيفيّت نماز تحيّت مسجد و نماز استغاثه به حضرت بقيّة اللَّه، أرواحنا فداه، در ضمن آن آمده است.