عالم فاضل، سيد محمد علي تبريزي فرمود: مادربزرگ ايشان در تبريز، شبي به واسطه عارضه اي، خيلي در غم و اندوه فرو رفته ومشغول به گريه و زاري و توسل گرديد.

در ميان حسينيه که يکي از اتاقهاي منزل ايشان است و دائما در آن اقامه عزا و ماتم مي شود، درختي مانند قنديل چراغي ظاهرگرديده و تمام آن شب مي درخشيد، بحدي که تمام خانه و خانه همسايگان را نورمي بخشيد.

سحر همان شب، حضرت ولي عصر عجل اللّه تعالي فرجه الشريف براي آن مکرمه ظاهر شدند ويک اشرفي عنايت فرمودند که از برکت آن اشرفي، خيرات و برکات بر او و بر نسل اوروي آورد و به مکه و مشهد مشرف شده و ثروتمند گرديد. [1] .