رجاء مصري، که نامش عبد ربه بوده، مي گويد: سه سال بعد از وفات حضرت امام حسن عسکري (ع) وارد مدينه شدم و به صاريارفتم.

در آن جا زير سايه باني، که مربوط به آن حضرت بود، نشستم و با خود فکرمي کردم که اگر چيزي بود (فرزندي براي امام حسن عسکري (ع) بود) لابد بعد از سه سال ظاهر مي شد.

ناگاه بدون آنکه کسي را ببينم، صداي هاتفي را شنيدم که مرا صدا زد و فرمود: اي عبدربه پسر نصير، به اهل مصر بگو آيا رسول خدا (ص) را ديده ايد که به او ايمان آورده ايد؟ رجاء مصري مي گويد: من اسم پدر خود را نمي دانستم، چون وقتي از مصر خارج شده بودم طفلي بيش نبودم و از اين که نام پدرم را از او شنيدم فهميدم که صاحب صداحضرت صاحب الزمان (ع) است، لذا عرض کردم: شما بعد از امام حسن عسکري (ع) صاحب الزماني.

و دانستم که ايشان امام بر حق است و اين که غيبت او حق است و شکم از بين رفت و يقينم ثابت شد. [1] .

سوره زمر، آيه 69: و اشرقت الارض بنور ربها هنگامي که امام عصر - ارواحنا فداه - قيام مي کنند، زمين با نور و تجليات ايشان روشن مي شود.

امام صادق عليه السلام المحجة فيما نزل في القائم الحجة، صفحه 184