آقا محمد، شمعدار حرم عسکريين (ع) در سامرا مي گويد: مردي از اهل سنت سامرا، به نام مصطفي الحمود در لباس خدام حرم بود و شغلي جزآزردن زوار و گرفتن اموال آنها به هر حيله و مکري نداشت و اکثر اوقات در سرداب مقدس بود و پشت پنجره ناصر عباسي، حاضر مي شد.

او بيشتر زيارات را از حفظداشت و هر کس وارد آن مکان شريف مي شد و شروع به زيارت مي کرد، او را ازحالت زيارت و حضور قلب مي انداخت و پيوسته خواننده را متوجه غلطهايي که معمولا افراد در زيارات و ادعيه دارند، مي کرد و با اين کار باعث از بين رفتن حضورقلبشان مي شد.

شبي در عالم رؤيا حضرت حجت (ع) را ديد که به او مي فرمايند: تا کي زوار مرااذيت مي کني و نمي گذاري زيارت بخوانند؟ تو چه کار داري که در اين مسائل دخالت مي کني؟ آنها و آنچه را که مي گويند، به حال خود واگذار.

در اين جا آن خبيث از خواب بيدار شد، اما هر دو گوشش را خداوند کر نموده بود وپس از آن ديگر چيزي نمي شنيد و زوار آسوده شدند و به همين حالت بود تا به اسلاف خويش پيوست. [1] .