کتاب دعاء
در رساله ابوغالب زراري در ضمن کتابهاي کتابخانه خود که اجازه روايت آنها را به فرزندزاده خويش مي‌دهد از «اجزاء بخطي فيها دعاء السر» ياد کرده، مي‌افزايد که نعماني آنها را براي وي از راوياني که در کتاب ذکر شده حديث کرد. [1] .
ظاهراً نعماني کتابي در دعاء تأ‌ليف نموده که تمام يا قسمتي از آن همان اجزايي است که در عبارت فوق بدان اشاره شده است.
در تأ‌ييد تأ‌ليف کتاب دعاء از سوي نعماني مي‌توان رواياتي چند را که در مصادر حديثي به نقل از نعماني نقل شده و در آنها دعاء يا دعاهايي ذکر شده، شاهد گرفت. علي بن محمدبن يوسف حرّاني دعاي اعتقاد را به نقل از نعماني به اسناد خود از امام کاظم (ع) روايت کرده، [2] و به نقل محمد بن هارون تلّعکبري در مجموع دعوات غازي بن محمد طرائقي، دعاهاي روزهاي هفته را از خط نعماني روايت مي‌کند، اين دعاها از حضرت امير (ع) نقل شده است. [3] .
علامه مجلسي از کتاب کهني که نسخه آن را در نجف يافته، [4] روايتي را نقل مي‌کند که در سند آن ابوعبدالله محمد بن ابراهيم بن جعفر النعماني قرار دارد، اين روايت مشتمل بر کرامتي از امام عصر (ع) مي‌باشد و در ضمن آن از کلام امام صادق (ع) در دعاء الحاح، و دعاء حضرت امير (ع) پس از نماز فريضه و در سجده شکر، و دعاء امام سجاد در هنگام سجده در حجر اسماعيل در نزديکي ناودان سخن به ميان آمده است.
اين روايت مي‌تواند از کتاب دعاء گرفته شده و مي‌تواند از کتاب الدلائل - که پس از اين خواهد آمد - اخذ شده باشد. [5] .
پاورقي
[1] رساله ابو غالب زراري، ص179.
[2] مهج الدعوات، ص233. بحارالانوار، ج94، ص182.
[3] بحارالانوار، ج90، ص143.
[4] ر.ک: بحارالانوار، ج1، ص16 و 47.
[5] بحار الانوار، ج94، ص190 / ذيل ح2 و مختصر آن در ج86، ص202 / ذيل ح15.