درباره ي آشنايي با «محمد بن علي ابي قرّة» بايد گفت که ايشان از جمله راويان صاحب کتاب و مورد اعتماد است. رجال نجاشي درباره ي وي چنين مي گويد: «محمد بن علي بن يعقوب، اسحاق بن أبي قرّة، ابوالفرج القنائي الکاتب کان ثقة و سمع کثيراً و کتب کثيراً و کان يوردق لاصحابنا و معنا في المجالس، له کتب منها: کتاب عمل يوم الجمعه، کتاب عمل الشهور، کتاب معجم رجال ابي المفضل، کتاب التهجّد؛ أخبرني و أجازني جميع کتبه»؛ [1] (محمد بن علي بن يعقوب اسحاق بن أبي قرّة ابوالفرج القنائي، که ملّقب به «کاتب» است، شخص ثقه و مورد اعتمادي مي باشد که شنيده ها و نوشته هاي زيادي از او به جاي مانده است.

وي شخصي بود که کتاب ها را ورق به ورق براي اصحاب اماميه مي خواند و همواره در مجالس، با ما بود.

کتاب هاي او عبارتند از: عمل يوم الجمعه، عمل الشهور، معجم رجال ابي المفضل و التهجد).

مرحوم نجاشي در پايان مي فرمايد: «محمد بن ابي قره براي من روايت نقل کرده و اجازه ي نقل کتاب هايش را به من داده است». همان طور که روشن است، از عبارت: «کان يوردق لاصحابنا و معنا في المجالس» چنين استفاده مي شود که مرحوم نجاشي در زمان «ابن ابي قرّة» مي زيسته است.

و از عبارت ديگر که مي فرمايد: «أخبر ني و أجازني جميع کتبه»، آشکار مي گردد که مرحوم نجاشي، اجازه ي نقل کتاب هاي «ابن أبي قرّة» را نيز داشته است.

بنابراين، مي توان چنين گفت که هر چند اين دو بزرگوار هم عصر يکديگر بوده اند، ولي به اعتبار اين که مرحوم نجاشي، اجازه ي نقل کتاب هاي «ابن ابي قرّة» را از وي داشته است، «ابن ابي قرّة» از مشايخ اجازه ي مرحوم نجاشي محسوب مي گردد.