به طور کلّي، مي توانيم علل ضعف شناخت مردم را معلول چند امر بدانيم:

1- نداشتن تصوّري روشن از موضوع مورد اعتقاد؛

2- نداشتن دليل يا دلائل کافي براي عقيده ي خود؛

3- مقايسه ي مطالب عقلي با مطالب حسّي، و انتظار پيدا کردن دلائل حسّي براي همه ي مطالب عقلي؛

4- سست بودن برخي از دلائل ارائه شده، يا عدم هضم آن دلائل براي مقطع سنّي معيّن يا مقطع زماني موردنظر؛

5- غفلت از آثار و نتائج و برکات امام معصوم در حالي که انسان در آن برکات غرق شده باشد. (البته جهان و جامعه، هيچ وقت، بدون وجود امام معصوم، تجربه نشده است.)؛

6- شبهه پراکني هاي پياپي و ضعف پاسخهاي داده شده؛

7- تلاش دشمنان اسلام، براي دور کردن جامعه از معنويّت و ارکان هدايت و غرق شدن در لذّت هاي مادي؛ و در نتيجه از دست دادنِ حساسيّت لازم نسبت به حضور امام معصوم در جامعه.