حال که در آن شرايط بحراني، غيبت، امري اجتناب ناپذير بود، مدّت غيبت و طولاني بودن آن نيز بدون دليل نخواهد بود. دليل طولاني بودن غيبت، با دليل اصل غيبت، ارتباط دارد؛ يعني، همه ي دلايل و عواملي که غيبت آخرين حجّت الهي را به وجود آورده بود، بايد مرتفع گردند و تمام شرايط لازم براي ظهور و قيام به حق، جهتِ عدالت گستري در جهانِ بشريت، بايد فراهم شود و يا به گونه اي باشد که فراهم گشتن آن شرايط ممکن باشد تا حضرت، ظهور کند، البته با توجّه به کلّيّه ي سنت هاي الهي که در حرکت و دگرگوني ها و تربيّت و تکامل جوامع بشري جريان دارد.

بنابراين، به همه ي عامل هاي غيبت، بايد توجّه شود، و زمانِ لازم براي تحقّقِ شرايطِ مطلوب در ظهور و قيام آن يگانه يادگار فاطمه و علي عليهما السلام - که براي گسترش عدالت در جهان ذخيره شده است - مورد عنايت قرار گيرد. به تناسبِ اين زمانِ لازم براي فراهم شدن شرايط، مدّتِ غيبت نيز رقم زده مي شود و طولاني شدن آن، مرهون اين امر مي باشد.

پياده شدن اصول تحوّلات اجتماعي در جامعه ي اسلامي و انساني، با توجّه به انحرافاتِ فراوان و ريشه دار در جامعه اسلامي و بشري، اقتضائاتِ خود را دارد و بدون فهم آن ها، فهمِ فلسفه ي غيبت، کمي مشکل به نظر مي رسد.

به همين جهت بايد به بيان فلسفه و علل غيبت بپردازيم تا از اين رهگذر به پاسخ پرسش دوم برسيم.