نام چند نفر در آغاز داستان آمده است که به جز يک نفر که همان فضل بن علي باشد، هيچ کدام شناخته شده نيستند و به گفته هاي آنان نمي توان استناد کرد.

علي بن فاضل که شاهد اصلي ماجرا و مدعي رفتن به جزيره ي خضرا و... است، جز به همين خبر شناخته شده نيست و رجاليون هيچ ذکري از او به ميان نياورده اند، با آن که شخصيت هايي چون علامه حلي و ابن داود (صاحب کتاب رجال ابن داود که تأليف کتابش در سال 707 ه.ق به پايان رسيده است) که معاصر و يا نزديک به زمان نقل داستان بوده اند، هيچ نامي از علي بن فاضل به ميان نياورده اند، حال آن که خبر جنجالي او که علاوه بر جنبه هاي حساس کلامي، داراي ابعاد فقهي نيز هست، طبيعتاً مي بايستي انعکاس گسترده اي در محافل علمي و ديني آن زمان داشته باشد.

خلاصه ي سخن اين که، اين خبر از نظر سند نه تنها ضعيف است، بلکه بايد گفت فاقد استناد است و به جز اشتهار در کتب متأخرين به ويژه پس از علامه مجلسي قدس سره هيچ مستند ديگري ندارد. بديهي است که چنين نقل هايي موجب ارزش و اعتبار خبر نمي شود.