يوسف پس از پشت سر نهادن فراز و نشيب هاي فراوان، در پايان، به اوج شکوه رسيد. آن گاه بود که همه در برابر وي کرنش کردند و برادران و پدر و مادر در برابر شکوهش به خاک افتادند.

و رفع ابويه علي العرش وخرّوا له سجدا. [1] .

و پدر و مادر خود را بر تخت نشاند و همگي براي او به سجده افتادند.

يوسف زهراعليه السلام نيز پس از سپري کردن دوران جان کاه غيبت، افزون بر شکوه معنوي هميشگي به شکوه ظاهري خواهند رسيد. آن گاه جهان و جهانيان در برابر شکوه و جلالش، سر تعظيم فرو خواهند آورد.

و نريد ان نمن علي الذين استضعفوا في الارض ونجعلهم ائمة ونجعلهم الوارثين. [2] .

ما مي خواستيم بر مستضعفان زمين منّت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان روي زمين گردانيم.