نخستين واکنش يعقوب هنگام غيبت يوسف، در پيش گرفتن صبر نيکو و ياري جستن از پروردگار است.

جاءوا علي قميصه بدم کذب قال بل سولت لکم انفسکم امراً فصبر جميل واللَّه المستعان علي ما تصفون. [1] .

و هنگامي که پيراهن او را با خوني دروغين (آغشته ساختند و نزد پدر) آوردند، گفت: هوس هاي نفساني شما، اين کار را براي تان آراسته است. من بردباري نيکو (و شکيبايي بدون ناسپاسي) خواهم داشت و در برابر آن چه مي گوييد، از خداوند، ياري مي جويم.

شيعيان نيز هنگام رو به رو شدن با غيبت يوسف زهراعليه السلام، بايد در برابر بلاها و آزمايش هاي الهي، بردبار باشند.

امام رضاعليه السلام فرمود:

واللَّه ما يکون ما تمدّون اليه اعينکم حتي تمحصوا وتميّزوا وحتي لايبقي منکم الا الاندر فالاندر؛ [2] .

به خدا سوگند! آن چه چشمان تان را به سويش مي داريد و منتظرش هستيد، رخ نخواهد داد، تا اين که پاک سازي و جداسازي شويد و از شما نماند مگر هرچه کم تر و کم تر.

هم چنين بايد در برابر به درازا کشيدن غيبت، شکيبايي ورزند؛ يعني در ظهور پيش از موعد مقرر آن، شتاب نکنند.

مهزم مي گويد به امام صادق عليه السلام عرض کردم:

جعلني اللَّه فداک متي هذاالامر؟ فقد طال. فقال: کذب المتمنّون وهلک المستعجلون و نجا المسلّمون و الينا يصيرون. [3] .

فدايت شوم اين امر - قيام قائم آل محمّدصلي الله عليه وآله - چه زماني رخ خواهد داد؟ اين امر به درازا کشيد. حضرت فرمود: آرزومندان خطا کردند، شتاب جويان هلاک شدند و آنان که تسليم اند، نجات يافتند و به سوي ما باز خواهند گشت.