بازگشت

بيعت با حضرت قائم


«رَوَي الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ الْجُعْفيّ قَالَ: سَمِعْتُ أَباعَبْدِاللّهِ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ - عَلَيْهِ السَّلام - يَقُول:

إِذَا أَذِنَ اللَّهُ تَعَالي لِلقائِمِ فِي الْخُروجِ صَعِدَ المِنبَرَ، فَدَعَا النّاسَ إِلي نَفْسِه، وَ ناشَدَهُم بِاللّهِ، و دَعاهُمْ إِلَي حَقِّه، وَ أَنْ يَسيرَ فيهِم بِسُنَّةِ رَسُولِ اللّهِ - صَلَّي اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلهِ - وَ يَعْمَلَ فيهم بِعَمَلِه، فَيَبْعَثُ اللّهُ - جَلَّ جَلالُه - جِبْرَئيلَ حَتَّي يَأْتِيَهُ، فَيَنْزِلُ عَلَي الْحَطيمِ يَقُولُ: «إِلي» [1] أَيّ شَيْ ءٍ تَدْعُو؟ فَيُخْبِرُهُ الْقائِمُ (عج) فَيَقُولُ جِبْرَئيلُ: أَنَا أَوَّلُ مَن يُبايِعُکَ [2] ابْسُطْ يَدَک!، فَيَمْسَحُ يَدَه، وَ قَد وافاهُ ثَلاثُ مِأَةٍ وَ بَضْعَةَعَشَرَ رَجُلًا فيُبايِعُونَه، وَ يُقيمُ بِمَکَّةَ حَتَّي يَتِمَّ أَصْحابُهُ عَشَرَةَ آلافِ [3] نَفْسٍ، ثُمَّ يَسِيرُ مِنْها إِلَي الْمَدِينَةِ.» [4] .



[ صفحه 342]



(يعني:

مُفَضَّل بن عُمَر جُعْفيّ روايت کرد و گفت: از أَبوعبدِاللّه جعفر بن محمّد - عليه السّلام - شنيدم که مي گفت:

هنگامي که خدايِ متعال قائِم را إذنِ بيرون شدن دهد، بر مِنْبَر رَوَد، و مردمان را به سويِ خويش فراخوانَد، و به خداوند سوگندشان دهد، و ايشان را به سويِ حقِّ خود و به اين که در ميانِ آنان به سنّتِ رسولِ خدا - صلّي اللّه عليه و آله - رفتار کند و به کردارِ آن حضرت عمل کُنَد، دعوت نمايد. آنگاه خداوند - جَلَّ جَلالُه [5] - جِبرئيل را برانگيزَد تا به سراغِ وي آيد و بر حَطيم فرود آيد و بگويد: به چه چيز فرا مي خواني؟؛ قائِم (عج) او را بياگاهانَد و آنگاه جِبرئيل بگويد: من نخستين کسي هستم که با تو بيعت مي کند، دست بگشا! پس دست بر دستِ او کشد و سيصد و ده و اَند مرد نزدِ او آمده باشند و با او بيعت کنند، و او به مکّه إقامت کُنَد تا يارانش ده هزار تَن شوند؛ آنگاه از مکّه به مدينه رَهْسِپار گردد.).



[ صفحه 345]




پاورقي

[1] ««إلي» را از چاپهايِ مؤسّسه آل البيت عليهم السّلام و رسوليِ محلّاتي از الإرشادِ مُفيد (ره) افزوديم».

[2] «در متنِ چاپيِ الأربعون حديثا، «يبايعيک» است».

[3] «در متنِ چاپيِ الأربعون حديثا، «ألف» است».

[4] الإرشاد /332 «؛ طبعِ مؤسّسه آل البيت عليهم السّلام - با اندکي تفاوت -: 382:2 و 383؛ طبعِ رسوليِ محلّاتي - با اندکي تفاوت -: 523:2 و 524؛ إعلام الوري، تحقيق: علي أکبر الغفّاري، ص 431 (با تفاوتهائي چند)».

[5] «يعني: بزرگ است شکوهمنديِ او».