««رَجْعَت» از مُعْتَقَداتِ مهمِّ ما شيعيان و از مُسَلَّماتِ مذهبِ ماست که أحاديثِ متعدّد درباره آن داريم.

از برايِ أحاديثِ رَجْعَت، نمونه را، نگر: بحارالأنوار (ط. 110 جلدي)، 53 : 144 - 39؛ و: مختصرالبصائر، تحقيق مشتاق المُظَفَّر، 170 - 87 و 498 - 429 (بيش از 140 حديث)؛ و: موسوعة أحاديث أهل البيت عليهم السّلام، هادي النّجفي، 136:4».

«عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَر، قالَ: ذَکَرْنا الْقائمَ - عَلَيْهِ السَّلام - وَ منْ ماتَ مِنْ أَصْحابِنا يَنْتَظِرُهُ [1] ؛ فَقالَ لَنا أَبُوعَبْدِاللّهِ - عَلَيْهِ السَّلام -:

إِذَا قَامَ أُتِيَ الْمُؤْمِنُ في قَبْرِهِ فَيُقالُ لَهُ: يا هذا! إِنَّهُ قَدْ ظَهَرَ صاحِبُکَ فَإِنْ تَشَأْ [2] أَنْ تَلْحَقَ بِهِ فَالْحَقْ وَ إِنْ تَشَأْ [3] أَنْ تُقيمَ في کَرامَةِ رَبِّکَ فَأَقِمْ.» [4] .

(يعني:

از مُفَضَّل بن عُمَر منقول است که گفت: از قائِم - عليه السّلام - و از کساني از دوستانمان [/ هَمْکيشانمان] که درگذشتند و او را انتظار مي بُردند، ياد کرديم. حضرتِ أبوعبداللّه [يعني: إمامِ صادق] - عليه السّلام - به ما فرمود:

هنگامي که او قيام کُنَد، به سراغِ مؤمن آيند در گورش و او را گويند: اي فُلان! صاحبِ تو ظهور کرده است؛ پس اگر مي خواهي که به او مُلْحَق شوي، مُلْحَق شو، و اگر مي خواهي [همچُنان در گور] در کَرامتِ پروردگارت مُقيم باشي، مُقيم باش).



[ صفحه 341]