بازگشت

حضرت قائم دو غيبت دارد


«عَن أَبي عَبدِاللّهِ الحُسَيْنِ بنِ عَليٍّ - عَلَيهِمَا السَّلام - قال: لِصاحِبِ هذَا الْأَمْرِ، يَعني المَهدِيَّ - عليه السَّلام -، غَيْبَتانِ إِحْديهُما تَطُولُ حَتَّي يَقُولَ بَعْضُهُمْ: ماتَ، و بَعْضُهُمْ: ذَهَبَ، و لايَطَّلِع عَلَي مَوْضِعِهِ أَحَدٌ مِن وَليٍّ وَ لا غَيْرِه، إِلَّا المَوْلَي الَّذي يَلِي أَمْرَه». [1] .

(يعني:

از حضرتِ أباعبداللّه حُسَين بن عليّ - عَلَيهِمَاالسّلام - منقول است که فرمود:

صاحبِ اين أمر - يعني مَهدي (عليه السّلام) - را دو غَيبت است که يکي از آن دو غَيبت، چندان به درازا کَشَد که برخي بگويند: او درگذشت، و برخي بگويند: [ظهور کرد و] سپري شد، و جُز آن مولي که کارِ وي به دستِ اوست، هيچکس - چه وَليّ و چه غيرِ وليّ - محلِّ وي را نَدانَد.).



[ صفحه 231]




پاورقي

[1] منتخب الأثر / 253 به نقل از البُرهان في علامات مهديّ آخرالزّمان «عليه السّلام».

«اين حديث در البُرهانِ متّقيِ هندي در بابِ دوازدهم و به نقل از عِقد الدُّرَر آمده است (ط. غفّاري، ص 171 و 172).

در الغيبه يِ نُعماني اين معنا از إمامِ صادق، أبوعبداللّه جعفر بن محمّد - عليهما السّلام -، روايت شده (نگر: ط. فارس حَسّون کريم، ص 176؛ و نيز: ص 175).

استاد غفّاري، طابعِ البُرهان، (چُنان که در هامشِ آن يادآور شده) معتقد است در حديثِ البرهان هم عبارتِ «الحسين بن علي» افزوده مؤلّف يا بعضِ ناسخان است (و در أصلِ نقل، همان «عن أبي عبداللّه» بوده)؛ و اللّه أعلم.

گفتني است که در عقد الدّرر (تحقيق عبدالفتاح محمّد الحلو، ص 134) اين حديث - با قدري تفاوت با آنچه در متنِ ما هست - آمده، ولي در آنجا هم سندِ حديث «عن أبي عبداللّه الحسين بن عليّ عليهما السّلام» دارد».