«عَن زَيْد بْن ثابت، قالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللّهِ (ص) يَقُولُ:

عَليُّ بْنُ أَبي طالبٍ قائِدُ الْبَرَرَةِ وَ قاتِلُ الْفَجَرَةِ، مَنْصُورٌ مَن نَصَرَهُ، مَخْذُولٌ مَن خَذَلَهُ، الشّاکُّ في عَليٍّ - عليه السّلام - هُوَ الشّاکُّ فِي الْإِسلامِ، وَ خَيْرُ مَن أُخَلِّفُ بَعْدِي و خَيْرُ أَصْحَابي عَليٌّ، لَحْمُهُ لَحْمي وَ دَمُه دَمي وَ أَبُوسِبْطَيَّ، و مِنْ صُلْبِ الْحُسَيْنِ يَخْرُجُ الْأَئِمَّةُ التِّسْعَةُ، وَ مِنْهُمْ مَهدِيُّ هذِهِ الْأُمَّةِ.» [1] .

(يعني:

از زيد بن ثابت منقول است که گفت: از رسولِ خدا (ص) شنيدم که مي فرمود:

عليّ بن أبي طالب، پيشوايِ درستکاران و کُشنده فاجران است؛ آنکه او را ياري کُنَد ياري شده است، و آنکه او را فروهِلَد فروهشته؛ کسي که درباره علي



[ صفحه 216]



- عليه السّلام - شک کُنَد، در إسلام شک کرده است. بهترينِ کساني که پس از خود بر جاي مي گُذارَم و بهترينِ يارانِ من، علي است. گوشتِ او، گوشتِ من، و خونِ او خونِ من، و پدرِ دو نواده من است. از صُلْبِ حُسَين، نُه إمام خارج مي شود، و مَهديِّ اين أُمَّت از ايشان است.).



[ صفحه 219]